افراط و تفریط در روزه را کنار بگذارید
امام جماعت مسجدامیرالمؤمنین(ع) حجت الاسلام والمسلمین رستمیان امروز بعداز نماز عصر سخنرانی کردند
موضوع سخنرانی ایشان در روزهای ماه مبارک رمضان در دو مبحث می باشد:
1. 1. بیان نکات شرعی
2. توضیح و تفسیر یک حکمت از نهج البلاغه
حجت الاسلام والمسلمین رستمیان درابتدا با اشاره به سوالات متعدد مؤمنین راجع به وقت امساک در سحر فرمودند: ملاک برای امساک در سحر و شکستن روزه در هنگام افطار اذان نمی باشد اذان به معنی وارد شدن در وقت است و گاهی ممکن است مؤذن اشتباه کند ملاک اصلی برای این کار وارد شدن در وقت صبحدم و یا شامگاه می باشد
ایشان در ادامه با اشاره به راه تشخیص زمان وارد شدن در وقت فرمودند: بهتر است پنج دقیقه قبل از اذان صبح امساک کنند و با پایان اذان مؤذن در شامگاه روزه خود را باز کنند
امام جمعه موقت دامغان حاج آقای رستمیان فرمودند: در امر روزه گرفتن افراط و تفریط ها را کنار بگذاریم بعضاً مشاهده می شود شخصی با اینکه نمی تواند روزه بگیرد (به طور مثال عمل و جراحی انجام داده است) ولی روزه خود را می گیرد که باعث ضرر رسان به بدن خود می شود اینها باید بدانند علاوه براینکه روزه این افراد قبول نمی باشد باید قضای آن را نیز بجا آورند ولی گاهی اوقات بعضی از افراد با آوردن دلایل واهی دست از روزه گرفتن می کشند (به طور مثال طرف گاهی اوقات در طول روز سرگیجه می گیرد به همین دلیل روزه نمی گیرد) بیاییم دست از این کارهای بیهوده برداریم چراکه افراط و تفریط کار ساز نمی باشد
مدیرحوزه علمیه امام باقر(ع) حجت الاسلام والمسلمین رستمیان با اشاره به عظمت و اهمیت نهج البلاغه فرمودند: ما انسان ها نباید از نهج البلاغه غافل شویم چراکه بسیار پندها و حکمت های با ارزشی در آن وجود دارد که در دنیا و آخرت برای ما مفید است در حکمت بیست و چهارم نهج البلاغه امام علی (ع) می فرمایند: «از کفاره گناهان بزرگ فریادخواه را به فریاد رسیدن است و غمگین را آسایش بخشیدن»
حاج آقای رستمیان در توضیح فرمودند: گناهان در زندگی ما یک آلودگی هستند و کفاره آنها را می پوشاند با توجه به فرمایش حضرت علی(ع) یکی از کفاره های گناهان بزرگ به فریاد انسان بیچاره رسیدن است گاهی اوقات در زندگی بعضی از افراد مشکلی پیش می آید که هیچ راهی برای حل آن ندارد اگر به اینگونه افراد کمک کنید خداوند گناهان بزرگ شما را می بخشد اما گاهی اوقات از دست انسان کاری بر نمی آید مثلاً کسی عزیزی را از دست داده است اما می توانیم به او دلداری دهیم یعنی اورا با سخنان خود به آرامش رسانیم کسی که این کار را هم کند کند خداوند گناهان بزرگ او را می بخشد
